"Odmieniec" Philippa Gregory

Korzystając z tego, że jestem chora miałam czas na doczytanie książki. Zapraszam was do przeczytania recenzji książki "Odmieniec" Philippy Gregory.

• Tytuł: Odmieniec 
• Autor: Philippa Gregory 
• Cykl: Zakon Ciemości (tom 1)
• Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
• Liczba stron: 288
• Data wydania: 8 maja 2013

Jest rok Pański 1453 i wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że nadciąga koniec świata.

  

Gdy ojciec siedemnastoletniej Izoldy umiera dziewczyna jest postawiona przed wyborem: zostać zamkniętą w klasztorze lub wyjść za mąż. Przerażona dziewczyna wybiera pierwszą opcje. Zostaje zamknięta w klasztorze, aby nie mogła dochodzić swoich praw do spadku po zmarłym ojcu. Gdy zakonnice, nad którymi Izolda sprawuje pieczę jako przełożona zaczynają lunatykować i zdradzać oznaki obłędu, do opactwa Lucrettili przybywa młody nowicjusz Luca Vero. Musi on na polecenie samego papieża wyjaśnić sprawę.

Luca i Izolda zostają zmuszeni stawić czoło największym lękom świata chrześcijańskiego- czarnej magii, wikołakom, szaleństwu, opętaniu. Poszukują prawdy, swojego przeznaczenia, a także miłości.

Na początku byłam do tej książki sceptycznie nastawiona. Początek jakoś mnie do niej nie przekonywał. Mimo, że jestem chrześcijanką, a ta książka jest właśnie o takiej tematyce nie czułam, że to może mi się spodobać. Bardzo lubię historię i dowiadywać się co działo się dawniej, ale czytając streszczenie fabuły nie zachęcała mnie ona do przeczytania książki. Jednak w miarę rozwinięcia się fabuły książka zaczynała się robić interesująca.

Powieść tę możemy podzielić na dwie sprawy. Sprawa klasztoru i sprawa wilkołaka. Drugą sprawę, którą prowadził Luca zgadłam z łatwością nie była ona dla mnie jakąś wielką zagadką. Zastanawiam się, że to przez to, ponieważ czytam dużo książek czy każdy by się tego domyślił. Jeśli czytaliście tę książkę to dajcie znać czy rozwiązaliście drugą zagadkę zanim jeszcze bohaterowie wpadli na pomysl jak ją rozwikłać. Natomiast pierwsza sprawa była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Oczywiście nie mogłoby się obyć bez wątku miłosnego, a raczej dwóch wątków miłosnych. Nie wchodziły one jednak na pierwszy plan, który polegał na rozwikłaniu strasznych spraw, które każdego chrześcijanina w tych czasach przyprawiały o dreszcze. Wątki miłosne lubię wiec nie miałam z nimi żadnego problemu. Postacie w tej książce były świetnie zarysowane. Dzięki nim mogłam wejść w średniowieczny świat pełen pięknych sukien, wiernych rycerzy i wojen lecz braku szacunku wobec kobiet. Iszrak przyjaciółka Izoldy była doskonałym przykładem na to, że kobieta może sobie sama poradzić w życiu bez pomocy mężczyzny. Powieść świetnie oddała to jak wtedy traktowano kobiety. Sterotypowo. Jednak nie podobało mi się w tej książce, że była ona pisana narracją trzecioosobową. Zdecydowanie wole gdy historia jest pisana z punktu widzenia bohatera. W tym przypadku wolałabym, żeby Luca wszystko opisywał. W powieści brakowało mi czegoś... nie mogę powiedzieć do końca czego... nie umiem tego nazwać. Dlatego książkę oceniam na 4 gwiazdki i z pewnością sięgnę po kolejne tomy tej historii, ponieważ bardzo mnie zaciekawiła. 

 "- Ile z was znalazło się tuta wbrew własnej woli?
- Kto wie? Kto wie, co myśli ktoś, kto spędza wszystkie dni w milczeniu, modląc się, bo tego od niego wymagają, śpiewając, bo musi? Nie wolno nam się odzywać do siebie w ciągu dnia. Możemy jedynie powtarzać polecenia lub odmawiać modlitwy. Kto wie, co myślą inne? Kto wie, co myślimy w głębi serca?"




"Zawsze można poznać ładną dziewczynę po tym, jak chodzi. Ładna dziewczyna kroczy, jakby do niej należał cały świat."

 " (...) miłość pozwala dostrzec prawdę pomimo najgorszych pozorów."

  "Samodzielne myślenie. To najgorsza przewina, prawda?"

 

"Ludzie boją się kobiet wykształconych, kobiet, które mają pasję."

Podobają wam się takie książki?

Czytaliście "Odmienca"?