"Lekcja Życia" Martyna Jacewicz

Cześć! Na początku tej recenzji chciałam was przeprosić za moją nieobecność, ale niestety miałam dużo nauki, a w weekend pojechałam na trzydniowe rekolekcje więc nie miałam czasu ani na czytanie, ani na napisanie jakiegoś posta. Dzisiaj mam dla was recenzje krótkiej książki czyli  "Lekcji Życia" Martyny Jacewicz.

Tytuł: Lekcja Życia

Autor: Martyna Jacewicz

Wydawnictwo: Printex 

 Liczba stron: 142 

Data wydania: 2012

Życia dwóch całkiem różnych od siebie dziewczyn łączą się

Ula, przeciętna, dość naiwna i  "prosta" dziewczyna przyjeżdża w odwiedziny do swojej kuzynki z miasta– Ewy, ładnej, atrakcyjnej blondynki. Ewa gardzi Ulą gdy przyjeżdża szuka sposobu, żeby jej unikać. Gdy dowiaduje się, że Ula będzie z nią chodzić do klasy, załamuje się. Wpada na pomysł, żeby uprzykrzyć Uli życie. Przekonuje swoich przyjaciół, żeby dokuczali jej na każde sposoby. 

Czy to naprawdę lekcja życia? 

Według mnie nie. Książka jest zwykłą powiastką jakich dużo już się przewinęło. Wybaczcie, ale muszę tu skomentować okładkę – jest okropna. Wygląda jakby była zaprojektowana na odczep się. Kompletna porażka. Jest to oklepana historia i już robiło mi się niedobrze czytając znów tą samą historię. 

Postacie 

Główne bohaterki były wykreowane dosyć schematycznie. Na zasadzie kontrastu. Ewa mimo, że była piękna jej prawdziwe oblicze było płytkie. Ula, która nie wyróżniała się jakąś wielką urodą była dobra i wszystkim ufała myśląc, że ludzie mają dobre intencje. Czytając tę książkę odczuwałam jakby wszystko skupiało się na wyglądzie postaci. Wszystkie dialogi były takie puste.
 

Koniec historii

Zakończenie okazało się totalnym niewypałem. Miałam odczucie jakby autorce nie chciało się dokończyć tej historii więc zakończyła ją niezrozumiale. Była napisana tak jakby autorka się gdzieś spieszyła i chciała to jak najszybciej zakończyć. 

Świat nastolatków jest bezlitosny

 Jedynym plusem jest przesłanie tej książki. Ukazuje ona, że świat nastolatków rządzi się swoimi prawami. Nikt nie zareaguje na krzywdę kogoś, ponieważ sam może nieźle oberwać. Na szczęście ja nie żyje w takim środowisku. Nikt nie przezywa kogoś dlatego, że nie podoba mu się jego wygląd lub nie ma pieniędzy. Książka była napisana w 2012 roku wtedy nastolatkowie byli dla siebie bezwzględni. 

Ukazuje ona problem, który dotyka nastolatki. Gdy można pośmiać się z kogoś niektórzy robią to z chęcią, a gdy dojdzie do tragedii wszyscy udają skruchę i płaczą nad rozlanym mlekiem.

Nie polecam 

Powieść kompletnie mi się nie spodobała. Jedyną rzeczą, która mnie urzekła był ukazany problem w środowisku nastolatków. Oceniam ją na dwie gwiazdki i uważam, że zmarnowałam czas czytając tę książkę.

 

Co myślicie o problemie, który został przedstawiony w książce?