"Szklany Tron" Sarah J.Maas

W końcu! O "Szklanym Tronie"pisałam już w poście 5 książek, które chciałabym przeczytać. Nareszcie przeczytałam tę książkę i nie będę ukrywać jestem nią zachwycona!

 


"-Masz straszne blizny-rzekł cicho.
Zabójczyni oparła dłoń na biodrze i podeszła do drzwi garderoby.
-Wszyscy nosimy blizny, Dorian. Jedyna różnica polega na tym, że moje są bardziej widoczne od innych."

Siedemnastolenia Celaena jest wyszkoloną zabójczynią, jedną z najlepszych, popełniła jednak fatalny błąd. Została złapana i skazana na dożywotnią niewolniczą pracę w kopalni soli Endovier, lecz otrzymuje ofertę od księcia Doriana. Celaena musi walczyć na śmierć i życie w turnieju o tytuł królewskiego zabójcy. Jeśli wygra– będzie wolna, jeśli przegra–jej wybawieniem będzie śmierć. Uczestnicy turnieju giną w tajemniczych okolicznościach. Czy Celaena zdoła zdemaskować zabójcę, zanim sama stanie się ofiarą?

"Tyle książek i ani jednego człowieka,który by po nie sięgnął!"

Nie będę ukrywać na początku nie mogłam wgryźć się w tę historię. Wydawało mi się, że to co pisali inni recenzenci było kłamstwem. Lecz później, gdy akcja zaczynała się rozkręcać nie mogłam oderwać się od tej książki. Tak jak myślałam- pokochałam ją. Nie jestem jakąś wielką fanką fantastyki, ale myślę, że zacznę jej czytać więcej, dzięki tej książce i o wiele więcej książek z tego gatunki znajdzie się w mojej biblioteczce. Historia ukazana w książce jest fantastyczna i znajdziemy w niej magię. Było dużo śmiesznych momentów, w których nie mogłam powstrzymać uśmiechu, ale też pojawiały się smutne sytuacje, w których łza mogła zakręcić się w oku.Uwielbiam takie książki i to właśnie kolejny plus tej powieści.

  "Nazywam się Celaena Sardothien – szepnęła. – Choć moje imię nie ma znaczenia. Możesz mnie nazywać Celaeną, Lillian albo suką, a ja i tak cię pokonam."

Celaena! Dziewczyna, której boi się cały świat. Wszyscy myślą, że to jakaś starsza kobieta, nie spodziewają się, że zabójczyni to siedemnastoletnia dziewczyna. Zabijała za pieniądze, jednak na skutek błędu, który popełniła zostaje złapana i zesłana do kopani w Endovier. Ludzie w niej umierają po bardzo krótkim czasie ona przeżyła w nim rok. Od razu zgadza się na propozycję księcia, chcę być wolna.

 Przeżyła bardo wiele, wycierpiała bardzo wiele, nienawidzi króla Aderlanu, a ma zostać jego obrończynią.

  "Wolę, żeby ludzie mnie nienawidzili niż ignorowali."

Celaena to na pewno bohaterka z jajami. Silna kobieta. Umie o siebie zadbać nie potrzebuje pomocy mężczyzny by się obronić. Jest inna niż wszystkie dziewczęta , które czekają na swojego księcia z bajki. Może zabić człowieka z zimną krwią. Na początku książki jesteśmy wpuszczeni do jej umysłu i za każdym razem gdy Celaena rozmyśla o morderstwie dowiadujemy się co by zrobiła. Myślałam, że jej nie polubię. Bo jak tu można polubić zabójczynię? Ale ją pokochałam. W czasie rozwoju powieści poznajemy druga odsłonę zabójczyni. Jest wrażliwa, kocha czytać książki, mądra i można z nią porozmawiać o wszystkim. Pod tą powłoką morderczyni kryła się zwykła nastolatka.

"Bariery topiły się z każdym dniem. To on na to pozwalał. Znikały, gdy słyszał autentyczny, szczery śmiech dziewczyny. Kurczyły się, gdy widział ją śpiącą z twarzą na otwartej książce. Malały, bo wiedział, że zwycięży w turnieju."

Co to by była książka gdyby nie było wątku miłosnego. Wątki miłosne bardzo lubię, nie przeszkadzają mi, wręcz uwielbiam je. Po przeczytaniu "Szklanego Tronu" zdobyłam nowego książkowego narzeczonego a jest nim Chaol. Na początku byłam zakochana w księciu Dorianie, ale później jego zachowanie zaczęło mnie irytować. Za to Chaol... Na początku książki był dla mnie taki nijaki, ale pod wpływem pewnych wydarzeń pokochałam go. Okazał się wrażliwym mężczyzną. Bardzo lubię bohaterów, którzy pod powłoką sztywniaka skrywają coś głębszego i tak właśnie było z Chaolem.

  "Patrzył, jak tańczy samotnie, pogrążona w marzeniach. Wiedział, że marzy o kimś innym. Nie o nim. [...] Patrzył na nią, aż westchnęła i weszła do środka. Ani razu nie spojrzała w dół."

Szukając w tej książce drugiego dna zrozumiałam, że człowieka nie powinno oceniać się po okładce. Większość z nas tak robi... ja też. Książka pokazuje, że nawet zabójczyni może być delikatna i dziewczęca. Zamykamy się na niektóre osoby przez opinię o nich tracąc w ten sposób okazję do poznania kogoś ciekawego. Oczywiście wiem, że konfrontacja z zabójczynią mogłaby się źle skończyć, ale teraz chodzi mi o inne typy osobowości. Przez to, że zamykamy się na drugą osobę tracimy szansę poznania jej. Sama tego doświadczyłam i teraz nadrabiam chociaż jest jeszcze wiele osób na które się zamknęłam i to było ogromnym błędem. Ogromnym.

 "Bez względu na to, co się zaraz wydarzy - powiedziała cicho - chcę ci podziękować.
Kapitan przechylił głowę .
- Za co?
(...)
- Za to, że dzięki tobie moja wolność nabrała sensu."

 

Podsumowując książka ukazuje cudowną historię, przy której można się śmiać, a także płakać. Pokochałam tę książkę i mimo nie tak dobrego początku nadrobiła rozwojem akcji. Myślałam, że rozpoznam kto był zabójcą, ponieważ byłam na tym samym tropie co Celaena lecz nie trafiłam i bardzo się z tego cieszę bo to dowodzi, na to że książka wcale nie jest przewidywalna. Nie znajduję żadnych minusów dla tej książki jest cudowna, kocham ją i serdecznie wam polecam. Na pewno sięgnę po kontynuacje, mam nadzieje, że jak najszybciej.