"Niezgodna" Veronica Roth

Jako ogromna fanka "Igrzysk Śmierci" musiałam w końcu przeczytać "Niezgodną".  Film oglądałam i oczywiście pokochałam. Co sadzę o książce? 

" Dlaczego ludzie chcą udawać, że śmierć to sen? Nie jest snem."

Altruizm, Nieustraszoność, Erudycja, Prawność, Serdeczność

Na te pięć frakcji podzielone jest społeczeństwo zbudowane na ruinach Chicago. Każdy szesnastolatek przechodzi test predyspozycji, a potem w krwawej ceremonii musi wybrać frakcję. Osoba, która łączy cechy charakteru kilku frakcji zostaje Niezgodnym i musi zostać wyeliminowana. 

Beatrice dokonuje wyboru, który zaskoczy wszystkich, nawet ją samą. Porzuca Altruizm, by jako Tris stać się twardą Nieustraszoną. Będzie musiała przejść brutalne szkolenie, zmierzyć się ze swoimi najgłębszymi lękami i przekonać, czy w nowym życiu jest miejsce na miłość. Ma tajemnicę, której odkrycie oznacza dla niej śmierć.

" - Tris, dlaczego mnie nie zastrzeliłaś?
- Nie mogłam. To byłoby tak, jakbym zastrzeliła siebie."

Są takie książki, które są genialne, ale jest jeden minus– bohater. W filmie nie było za bardzo widać jaka jest główna bohaterka, ale w książce to ona była narratorką i tu się zaczyna spięcie między mną, a tą pozycją. Jej reakcje na niektóre sprawy były co najmniej dziwne. Drażniło mnie również to, że Tris opisuje jakąś sytuacje, a nagle rozmyśla o czymś całkiem innym. Parę razy czytając zaobserwowałam to i z początku mnie to irytowało. Później bohaterka się zmieniła więc nie jest to taki wielki minus, ponieważ polubiłam w niej tę buntowniczą naturę. Była podobna do Katniss z "Igrzysk Śmierci", a ja lubię takie bohaterki. Po prostu na początku była dla mnie dziwna, ale szybko się do niej przekonałam.

" - I co? - pytam.
- Mam pewną teorię.
- A jaką?
Podnosi hamburgera i uśmiecha się szeroko.
- Taką, że przejawiasz skłonności samobójcze."

 Według mnie pomysł na tę książkę jest świetny, bardzo oryginalny. Żałuje, że wcześniej obejrzałam film bo na pewno wiele razy zostałabym zaskoczona, a tak to zepsułam sobie przyjemność z czytania. Nie spotkałam się z pochlebnymi opiniami na temat tej książki, większość osób pisało, że nie za bardzo przypadła im do gustu. Nie rozumiem dlaczego wielu osobom się nie spodobała. Rozumiem, że główna bohaterka mogła drażnić, ale to tyle co mogłoby przeszkadzać w tej powieści. Frakcje, symulacje, Niezgodni ten świat bardzo mnie zaciekawił. Jestem w trakcie czytania drugiego tomu także coraz lepiej żyje mi się z główną bohaterką i zaczynam ją rozumieć :) 

"Myślę, że popełniliśmy błąd - odzywa się cicho. - Wszyscy zaczęliśmy umniejszać zalety innych frakcji, a wywyższać własne. Nie chcę tego robić. Chcę być odważny, bezinteresowny i mądry, i życzliwy, i uczciwy. - Odchrząkuje. - Ciągle zwalczam w sobie życzliwość. " 

Reszta bohaterów była całkiem dobrze wykreowana. A Tobias...niesamowity. Jego wersja filmowa robi wrażenie <3 To chłopak, który nie pokazuje uczuć, ale gdy mu na komuś zależy zrobi wszystko dla tej osoby. Skrywa dużo tajemnic, ale jeśli je ujawnia to osobie, którą daruje bezgranicznym zaufaniem. Wiadomo było, że w książce takiego gatunku musiał pojawić się wątek miłosny i chyba nie będzie to żadnym spojlerem jeśli napiszę, że był on między Tris, a Tobiasem. Ta para była urocza i od początku im mocno kibicowałam.  Tobias to życie. Trochę gimbusiarsko, ale to prawda :) Tę książkę czyta się dość sprawnie i szybko, a z kolejnym rozdziałem oczekuje się więcej i więcej. Mówiąc szczerze na początku dość powoli szlo mi czytanie, ale potem wciągnęłam się w wir wydarzeń i nie mogłam się oderwać od tej książki. Sam pomysł z przyporządkowaniem cech do konkretnych frakcji był genialny i sprawiał, że sama czułam się jak taki buntownik przeciw temu podziałowi społeczeństwa. 

 "Ludzki rozum może usprawiedliwić każde zło, dlatego jest takie ważne, że nie polegamy na nim."

"Niezgodna" uczy tego, żeby się nie poddawać bo nigdy nie wiadomo jak blisko celu jesteśmy. Pokazuje również, że każdy sam decyduje o własnym życiu. Nikt nie ma prawa decydować za nas nawet jeśli to członek naszej rodziny. To jak będzie wyglądać nasza przyszłość zależy wyłącznie od nas. Książka pokazuje, że ludzie nie akceptują innych osób, boją się ich, ponieważ nie wiedzą co mogą zrobić jeśli myślą inaczej. Cieszę się, że żaden kraj w dzisiejszym świecie tak nie klasyfikuje ludzi, ale takie przyporządkowanie może odbywać się wszędzie między ludźmi. Chociażby w szkole. Autorka pokazała co takie małe "sądy" mogłyby wyrządzić w przyszłości. Mogłoby,ale nie muszą. Ja tak odbieram tę książkę. 

 "Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada znika, zastępuje ją inna."

Podsumowując książkę polecam do przeczytania obowiązkowo zagorzałym fanom "Igrzysk Śmierci". Według mnie to pozycja na równym poziomie co "Igrzyska". Ta książka to zdecydowanie coś dla mnie i całkowicie się w niej odnalazłam. Jest tylko jedno ale...bohaterka. Oczywiście nie była taka zła tylko po prostu czasami nie zgadzałam się z jej tokiem myślenia. Świetne książki mają to do siebie, że próbujemy wyłapać w nich każdego minusa. No i ja znalazłam. Oceniłabym tę książkę najwyżej,ale nie mogę przez tego jednego minusika. Mimo to czytając tę książkę na pewno nie pozbędziecie się wypieków na twarzy.

📘📘📘📘