"Siostry półkrwi" Elżbieta Seredyńska

16 cze 2018

"Siostry półkrwi" Elżbieta Seredyńska

Ostatnio przekonałam się do czytania fantastyki i teraz nie mam nic przeciwko czytania jej, a nawet robię to z miłą chęcią. Ta książka zaintrygowała mnie swoim opisem i okładką. Nie miałam co do niej żadnych wymagań więc nie zawiodłam się ani nic z tych rzeczy.

🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮

"Głupimi się rodzimy i głupimi umieramy, nawet mając na karku całe wieki."

Dwie siostry bliźniaczki zostały naznaczone przez bogów okrutnym przekleństwem, które z jednej uczyniło wampirzycę, a z drugiej anielicę. Aisza i Sonia nienawidzą się. Pragną rozerwać więź, która ich łączy. Są pogrążone w odwiecznej walce między światłem i ciemnością, dobrem i złem, a przede wszystkim pomiędzy sobą nawzajem. Zaczyna się wojna pomiędzy wampirami i aniołami, ona odkryje kto okażę się być jedynie marionetką w rękach stwórców, a kto bohaterem stojącym w obronie niewinnych ludzi. Gdy dobro i zło wirują w szaleńczym tańcu, zamieniając się rolami, nikt nie wie, z której strony padnie ostateczny cios.

"Wszyscy chcemy uchodzić za lepszych, niż jesteśmy w rzeczywistości."

Spodobała mi się okładka tej książki. Jest taka typowo komiksowa. Dla mnie świetny pomysł. Idealnie pasuje do tej opowieści. Historia opowiedziana jest z perspektywy wielu głównych bohaterów. Jest ich naprawdę sporo, dowiadujemy się co dzieje się w różnych zakątkach świata wampirów i aniołów.

"Bez władzy nad uczuciami nie ma się jej nad niczym."

Można powiedzieć, że temat aniołów i wampirów jest już przewałkowany sto razy. Nigdy nie czytałam książki gdzie w historii były pokazane oba te światy. Zawsze były albo wampiry albo anioły. Także dość ciekawa alternatywa. Ta powieść nie jest jakimś wybitnym dziełem. Jest to krótka, dość luźna historia. Była takim przerywnikiem od tych cięższych powieści. Jednak znalazłam w niej plusy jak i minusy. Zacznę od plusów. Cytaty. Cytaty w tej książce niby są tak oczywiste, ale ważne do uzmysłowienia sobie. W tej książce co rusz mogłam się doszukać takich egzystencjalnych perełek. Podobało mi się również to, że w tej książce nic nie było oczywiste. Nikt nie był zły albo dobry. Według mnie to plus tej powieści bo tak właśnie jest w prawdziwym życiu. Anioły niekoniecznie są dobre, a wampiry do szpiku złe. To zależy od mentalności i od tego co bohaterowie przeżyli. Podobało mi się również to, że kobiety były traktowane na równi z mężczyznami. Dowodziły i knuły intrygi. Nie było czegoś takiego, że kobiety są gorzej traktowane jak zazwyczaj na wojnie bywa. Jeśli chodzi o minusy to w tej książce nie pobało mi się, że było tak wiele bohaterów i miejsc rozgrywających się wydarzeń. Za dużo. Wszystko w pewnej chwili mi się pomieszało. Pojawiły się sceny erotyczne, które były według mnie za bardzo opisane, za dużo szczegółów. Czegoś takiego w książkach z gatunku fantastyki nie lubię. No i zakończenie książki. Powieść tak naprawdę nie miała zakończenia. To wszystko zakończyło się jakby historia trwała dalej, bez żadnego uprzedzenia, że się skończyła.

"Ale prawo to prawo."

W książce bohaterkami są kobiety o silnych charakterach. Mimo, że są tak bardzo podobne do siebie zewnętrznie to jednak wewnątrz nieco się różnią.Pojawiają się także wiele innych bohaterów, cofamy się też do przyszłości i poznajmy tych starszych. Postaci w tej książce nie brakuje. Bohaterowie często stosują makabryczne kary wobec innych i knują naprawdę podłe intrygi. Ten świat nie jest dobry, a biedni ludzie na tym cierpią.

"-Możesz wyszukiwać sobie wrogów choćby w kornikach, a ja wciąż będę cię chronił."

Powieść pokazuje, że świat nie jest taki jaki pokazywano nam w bajkach. Nic nie jest czarno-białe. Ktoś kto ze swojej natury powinien być zły, tak naprawdę ma dobre serce i może być na odwrót. Wszystko zależy od charakteru człowieka, a nie tego skąd pochodzi. Większość z nas chciałoby żyć wiecznie lecz czytając książki tego typu, od razu się odechciewa. Siostry pałały do siebie nienawiścią przez 300 lat to musiało być naprawdę męczące. Ciągłe bycie czujnym.

"-Tylko głupcy nie czują strachu."

Dla mnie książka była świetnym przerywnikiem od cięższych powieści. Nie jest to jakieś wybitne dzieło. Jeśli lubicie fantastykę, ale chcecie wrócić do korzeni tego wszystkiego to polecam wam tę książkę. Nie jest to powieść, która długo zostanie w mojej pamięci. Pojawiło się kilka elementów, które mnie zauroczyło, ale także takich, które mi przeszkadzały w czytaniu.

📘📘📘/📘📘📘📘📘