"Silver. Druga księga snów" Kerstin Gier

Po tym tomie oficjalnie stwierdzam, że cała trylogia snów to mój książkowy ulubieniec wakacji. Nie dość, że wizualnie książka jest przyjemna dla oka, to historia opowiedziana w powieści również jest niczego sobie. Jedno jest pewne ta książka nie zanudza.

  

👗👗👗👗👗👗👗👗👗👗👗

"Najlepiej zamknięte drzwi to takie, które można zostawić otwarte."

(Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, a macie zamiar to ostrzegam, że w tym akapicie mogą pojawić się spojlery.)

W życiu Liv układa się coraz lepiej. Nowy dom i nowa rodzina okazały się całkiem w porządku. Związek z Henrym nadal trwa i wydaje się, że wszystko idzie w dobrą stronę. Do tego nowe fascynujące możliwości odkrywa przed dziewczyną sfera snów. Jednak Liv ma powody do niepokoju. Po pierwsze, anonimowa blogerka Secrecy wie o Liv rzeczy, których nie powinna wiedzieć. Po drugie, Henry ma wiele tajemnic, a w sferze snów dzieją się naprawdę dziwne rzeczy.

 "Dopiero w tym momencie dotarło do mnie w pełni, jakim męstwem wykazał się Ernest, gromadząc przy jednym stole wszystkich tych ludzi, których nazywał rodziną."

Czy muszę rozwodzić się nad okładką? Jest jeszcze lepsza od okładki tamtego tomu. A myślałam, że tak się nie da. Jak widać jestem okładkową sroką bo po prostu zakochałam się w tej okładce od pierwszego wejrzenia. Liv nadal opowiada całą historię, ale co jakiś czas pojawiają się wpisy Secrecy. Książka nie tylko na zewnątrz jest tak piękna, w środku pojawia się mnóstwo ozdobników, co umila czytanie. W tym tomie pojawił się przepis na całoroczne waniliowe rogaliki pocieszenia Lotte, a także reguły śnienia. Bardzo mi się to spodobało.

"Musiałam walczyć, to była jedyna odpowiedź na zło."

W tym tomie pojawiają się kolejne, nowe wątki, kontynuowane są także te z poprzedniego tomu. Uwielbiam to w tej książce, że przez nią się po prostu płynie. Nie ma ani chwili nudy. Oprócz tematyki snów w powieści pojawiają się nastoletnie problemy Liv, które większość z nas przeżywa lub przeżyło. Dla mnie to było coś świetnego bo utożsamiłam się z bohaterką, miała podobne sytuacje jak ja i świetnie było poczytać o tym jak ona do tego podeszła. Uwielbiam również język tej książki. W tym tomie autorka nadal utrzymuje poziom, który był w pierwszej księdze snów. Nie ma żadnych spadków. Mimo tego, że Liv jest inteligenta to nie radzi sobie z nastoletnimi problemami, co mi się bardzo spodobało, ponieważ pokazuje to, że nikt nie jest idealny. W tym tomie również rozwija się wątek miłosny, lecz absolutnie mi on nie przeszkadzał. Jedna sprawa właśnie z tym wątkiem miłosnym nie została rozwiązana i za bardzo jej nie rozumiem. Jestem w trakcie czytania trzeciej księgi snów i nadal nic nie zmierza do tego, aby autorka wytłumaczyła o co tam chodziło. To taki malutki minusik, ale ginie on w gąszczu plusów tej uroczej książki. 

"Jedyną poprawną i ogólnie przyjętą odpowiedzią było chyba "Ja też cię kocham", ale to jakoś nie mogło mi przejść przez gardło. Nie dlatego, że go nie kochałam, wręcz przeciwnie, lecz dlatego, że "Ja też cię kocham" nie miało takiej mocy jak spontaniczne "kocham cię"."

W tym tomie pojawia się jedna nowa bohaterka, a mianowicie jest to przezywana przez Liv i jej siostrę "Bochra" czyli matka Ernesta. Mimo, że jak typowa starsza pani ma swój charakterek to uwielbiałam czytać sytuacje związane z nią. Napisałam jedna nowa bohaterka? O nie w tym tomie pojawia się więcej nowych postaci, które dużo wnoszą do całej historii. Jeśli chodzi o główną bohaterkę- Liv. To bardzo się z nią utożsamiam i polubiłam ją. Zdecydowanie nie jest z tych irytujących.

 "Kto wierzy w sny, przesypia życie, chłopcze z potarganymi włosami."

 Książka pokazuje, że skrywanie swoich tajemnic może przynieść dużo kłopotów w relacji z innymi. W zasadzie może je bardzo nadszarpnąć. Oczywiście wiadomo, że swoich sekretów nie opowiada się pierwszej napotkanej osobie. Jednak warto powiedzieć wszystko bliskiej osobie, ponieważ wtedy ona poczuje się ważna i potrzebna. To właśnie wywnioskowałam z tego tomu. Czasami warto się otworzyć. 

" -Nie obiecuj mi niczego, czego nie będziesz mógł dotrzymać."

Podsumowując ten tom trzyma poziom poprzedniego. Jest świetny. Ta książka to czysty relaks, nie wymusza jakiegoś specjalnego myślenia, ale za to bardzo porusza naszą wyobraźnię. A to istna gratka dla marzycieli. W tym dla mnie :) 

                                  📘📘📘📘📘/📘📘📘📘📘
  

 📷Social media: