"Pamiętnik buntowników" Karol Wąsowicz

Podziwiam ludzi, którzy decydują się na napisanie książki. Nieważne czy jest ona dobra czy zła, aczkolwiek jestem tutaj po to, żeby szczerze ocenić daną książkę. Zabierając się za czytanie "Pamiętnika buntowników" nie oczekiwałam niczego wow po tej powieści, ale myślałam jednak, że będzie ciut lepsza niż naprawdę była.

 

 🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪

Dzisiaj przedstawię Wam recenzje w innej formie, ponieważ nie znalazłam w tej książce żadnych cytatów, które by mi się spodobały.

"Lubiłem być sam w pokoju. Tylko ja i dźwięk dochodzący z moich słuchawek. To było uzależniające. Mój cudowny nałóg."

Pewnego dnia poukładane życie Pawła wywraca się do góry nogami. Miłość, która miała przetrwać wieki, kończy się niespodziewanie,a była dziewczyna zaczyna krok po kroku niszczyć życie chłopaka. Gdy Paweł traci wzrok i zaczynają prześladować go makabryczne wizje przyszłości, okazuje się, że aby pokonać największego wroga- Rzeźnika- będzie musiał najpierw stoczyć walkę z samym sobą. 

Historię poznajemy z perspektywy Pawła. Mamy tu raz do czynienia  z pamiętnikiem, a raz ze scenariuszem. Widząc okładkę myślałam, że będzie to jakaś powieść erotyczna. Szczerze? Wolałabym, żeby autor poszedł właśnie w to, niż w to co zafundował czytelnikowi. Niestety książka mi się nie spodobała. W powieści nie jest ukazane to co się działo wcześniej. Nie ma pokazanego życia Pawła przed utratą wzroku, nie ma ukazanych relacji miedzy nim, a byłą dziewczyną. Dla mnie to bez sensu. W tej książce wszystko dzieje się tak szybko, z niczego. A główny bohater wzbudza po prostu śmiech na sali. On w ogóle się  nie przeraża zjawiskami paranormalnymi w jego otoczeniu, uważa je za normalne. Paweł jest bez jakichkolwiek uczuć. Nowe postacie również pojawiają się tak nagle i wciągają głównego bohatera w straszny świat. Żadna postać nie jest dobrze scharakteryzowana. Każda z nich jest płytka. Ma tylko imię. Jedyne co podobało mi się w tej książce to okładka. Na resztę jestem totalnie wkurzona i zniesmaczona. Pojawia się pełno wstawek teksów piosenek tak jakby autor nie miał pomysłu co pisać dalej, a książka jest dosyć cienka bo liczy tylko 122 strony.Oczywiście rozumiem dzielenie się wartościowymi tekstami, ale jak dla mnie tego było za dużo na całą objętość tej książki.

Podsumowując książka mogłaby być tylko streszczeniem jakiejś naprawdę ciekawej powieści. Żaden wątek nie jest w pełni rozwinięty. Sceny, które powinny mrozić krew w żyłach są płytkie, bezbarwne i bezuczuciowe. Niestety książkę zaliczam do tych złych. Jedyne emocje, które we mnie wywarła to złość, na to, że potencjał tej historii został całkowicie zniszczony. 

📘/📘📘📘📘📘

Za możliwość przeczytania książki dziękuje wydawnictwu: "AlterNatywne"  :D