"Złodziejka książek" Markus Zusak

To mój pierwszy wpis w tym miesiącu. Mam do zrecenzowania dwie książki, ale ten maj bardzo szybko mi minął. Nim się spostrzegłam już nadchodzi jego końcówka. Nie wiem czy  kiedykolwiek uda mi się regularnie prowadzić bloga. No, ale koniec narzekania. O "Złodziejce książek" słyszałam i bardzo chciałam przeczytać. Nie zawiodłam się. Książka okazała się arcydziełem.

💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦

"Byli Francuzami, byli Żydami, byli wami."

Liesel Meminger swoją pierwszą książkę kradnie podczas pogrzebu młodszego brata. Dzięki "Podręcznikowi grabarza" uczy się czytać i odkrywa moc słów. Potem zaczyna kraść kolejne książki: płonące na stosach nazistów, ukryte w biblioteczce żony burmistrza i wreszcie te własnoręcznie napisane. Lecz Liesel żyje w niebezpiecznych czasach. Kiedy jej przybrana rodzina udziela schronienia Żydowi, świat dziewczynki diametralnie się zmienia.

"Cieszyłby się, widząc, jak całuje jego zapiaszczone, zbombardowane usta.

Tak, wiem to.

W głębi mego czarno bijącego serca wiem. Byłby szczęśliwy, na pewno.

Widzicie?

Nawet śmierć ma serce." 

Książka jest dość specyficzna, ponieważ Zusak uczynił jako narratora Śmierć. Z początku nie miałam pojęcia, że to właśnie on/ona opowiada historię. Powieść ma charakter dziennika Śmierci co okazało się genialnym posunięciem. 

Książka również graficznie jest bardzo ciekawie wykonana, pojawiają się w niej rysunki, charakterystyka postaci i słowa dające dużo do myślenia.  

"Mówię wam, ten świat to fabryka. Napędza ją słońce, ale rządzą ludzie. A ja trwam. Zabieram ich duszę." 

Zachwyciłam się tą książką. Dla mnie jest cudowna i na pewno przeczytam ją jeszcze wiele razy.  Każde słowo z tej książki było dla mnie święte. Moja miłość do słów odrodziła się na nowo. Powieść mimo, że jest pokaźnych rozmiarów bardzo szybko się czyta. Trudno było mi przestać czytać i wrócić do codziennych obowiązków. To jedna z tych książek, które uzależniają.  Historia ukazuje ciężkie życie ludzi podczas wojny. Szczerze mówiąc myślałam, że Niemcy mieli dobrze w tamtych czasach. Myliłam się. Przed przeczytaniem książki nie wyobrażałam sobie, że ludzie musieli żyć w ciągłym strachu. Kolejny plus, uświadamia. Co najważniejsze mimo, że "Złodziejka książek" nie jest powieścią, w której ciągle coś się dzieje, ciągle zdarza się coś strasznego to nie da się przy niej nudzić. Każde słowo coś przekazuje. Sam tytuł "Złodziejka książek" intryguje i sprawił, że bardzo chciałam przeczytać tę książkę. Nie zawiodłam się, a powieść wręcz przerosła moje oczekiwania. To nie jest jakaś lekka opowiastka, ale historia poruszająca, prawdziwe, realne problemy, które pojawiają się gdy człowiek musi podporządkować się despotycznej władzy. Podczas czytania zdarzały się chwile, w których przewracałam kartki z uśmiechem na ustach, ale również pojawiały się takie, w których płakałam jak bóbr. Dlatego ta książka jest arcydziełem. Podczas czytania czujemy prawdziwe emocje. 

Jeśli chodzi o kwestie zakończenia powieści...kompletnie się tego nie spodziewałam. Bardzo mną to wstrząsnęło. Chociażby dla samej końcówki warto przeczytać tę książkę. 

"Oddychali.

Niemieckie i Żydowskie płuca."

Ta książka nie jest tyko i wyłącznie o Liesel Meminger.  Jest mnóstwo innych bohaterów, z którymi bardzo się zżyłam, a w szczególności z Maksem i Hansem Hubbermannem. Liesel bardzo się zmienia, dzięki, ludziom, których spotyka. Z dziewczynki nie umiejącej czytać, wystraszonej, zmienia się w wrażliwą i kochającą słowa osobę. Każda z postaci ma swoją historię, każda kształtuje się na kartach tej powieści. To bohaterowie tworzą tę książkę. Chciałabym opisać każdego z nich, ale nie chce wam psuć tej przyjemności odkrywania podczas czytania, a więc... :) 

"Co jest gorsze od chłopaka, który cię nienawidzi? Zakochany chłopak."

Po lekturze tej książki zapamiętam coś bardzo ważnego. Pewne słowa trzeba mówić już, teraz, ponieważ nigdy nie wiemy kiedy druga osoba zniknie, kiedy my znikniemy.  Będziemy żyć w przekonaniu, że nie powiedzieliśmy czegoś ważnego. Zdałam sobie sprawę, że często robię tak jak bohaterowie z tej książki w swoim życiu. Większość z nas wstydzi się słów, a to one w dużej mierze budują nas samych. 

"Zabił się, bo kochał życie."

"Złodziejka książek" staje się moją ulubioną książką. To wyjątkowa powieść pokazująca relacje między ludźmi i jak ważną wartość mają słowa.   Ta książka to dla mnie mistrzostwo i myślę, że jak najwięcej osób powinno ją znać. Zasługuje na ocenę poza skalą :)

     

📘📘📘📘📘/📘📘📘📘📘