"Silver. Trzecia księga snów" Kerstin Gier

Tak oto właśnie zakończyłam trylogię snów. Nie mogłam wyobrazić sobie lepszej chwili do przeczytania ostatniej części księgi snów niż nad morzem. Do tego ta okładka idealnie nadawała się do tej plaży :) Także akurat w tym roku ta książka zaliczyła swoją wakacyjną sesyjkę.

                                     🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍

"Miłość nie jest tym, co człowiek spodziewa się otrzymać, lecz tym, co jest gotów dać."

 (Jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, a macie zamiar to ostrzegam, że w tym akapicie mogą pojawić się spojlery.)

Z marzeń sennych można się wiele dowiedzieć, ale też można popchnąć śniącego do czynów, których nigdy nie dopuściłby się na jawie. Liv Silver ma same kłopoty. Arthur staje się coraz bardziej niebezpieczny, blogerka Secrecy wie coraz więcej, a groźna Anabel znów pojawia się na sennych korytarzach wraz ze swoim "demonem". Liv musi połączyć siły z przyjaciółmi, żeby chronić siebie i bliskich przed niebezpieczeństwem, które istnieje na jawie i we śnie. 

"Człowiek jest bezbronny wobec instynktów."

Ta okładka jest idealnym, wizualnym dopełnieniem całej tej trylogii. Ta jaszczurka też mi się bardzo spodobała, ponieważ jest związana z tematem książki. Kto czytał ten wie. Historię nadal prowadzi Liv z tym swoim świetnym, sarkastycznym charakterem. Tak jak w poprzednich tomach książce w środku niczego nie brakuje, jest prowadzona w takim samym stylu. Jak zawsze autorka na końcu powieści spisuje bohaterów czego nie lubię za bardzo w książkach, ale w tej akurat bardzo mi się spodobało, ponieważ nie był to jakiś nudny opis.

"A co może być bardziej osobistego niż zaczytana ulubiona książka?"

 Autorka naprawdę w tym tomie zaszalała. Pojawiły się nowe problemy, które były bezpośrednio związane ze snami. Na końcu wszystko złożyło się w jedną spójną całość. Jeden element, na który narzekałam w poprzednim tomie został rozwiązany, także już nic nie mam do tej książki. Jest idealna. Cała trylogia słynie z poczucia humoru lecz w tym tomie najbardziej się uśmiałam. Ta książka naprawdę poprawia humor. Radze po nią sięgnąć jeśli chcecie odsapnąć od poważnych powieści. Przy tej książce można naprawdę się pośmiać, a przede wszystkim z niektórych problemów bohaterki. Bardzo też lubię styl w jaki pisze blogerka Secrecy. Uwielbiałam czytać jej wpisy bo również były zabawne. Oczywiście w finale całej trylogii dowiadujemy się kim jest Secrecy. Powiem Wam, że całkowicie się tego nie spodziewałam. Autorka umie zaskoczyć. Tej powieści niczego nie brakuje. Według mnie ten tom  jest najlepszy od poprzednich dwóch tomów. Ta książka ma w sobie jakieś elementy bajki, ale także nastoletniego świata co stanowi świetne połączenie. Nie jest dziecinna, ani też zbyt dojrzała. To lekka książka wydaje mi się, że dla każdego. Jednak jak widzicie po cytatach w tej powieści jest mnóstwo takich perełek, które lekko zmuszają do refleksji. Wszystkie wątki zostały doprowadzane do końca, nurtujące pytania- rozwiązane. Świetnie było ostatni raz znaleźć się w świecie snów. To nie jest trylogia, o której zapomnicie. Mimo, że nie jest jakimś wybitnym dziełem, to dzięki lekkiemu pióru autorki, ta cała trylogia pozostanie na zawsze w moim sercu. Gier posiada swój własny styl, który myślę, że każdemu podpasuje. Trzecia księga snów okazała się świetnym zakończeniem i na pewno po przeczytaniu nie czułam niedosytu. 

 "W pojedynkę jesteśmy słowami, razem tworzymy wiersz."

Co do bohaterów to znowu pojawiają się nowi. Najbardziej zapamiętałam Pascala, którego wypowiedzi co rusz zaznaczałam, żeby tu wkleić najlepsze cytaty. Oczywiście o Bochrze również nie mogę zapomnieć :) W tym tomie ta bohaterka dużo namieszała, ale uwielbiałam czytać wątki z nią. Postacie nie są jednolite. Każda ma swój charakterek, który ukształtował się podczas tej całej trylogii. Główną bohaterkę uwielbiam. Jest śmieszna, sarkastyczna i naprawdę ma w sobie "to coś".

"- Mężczyźni właśnie tak chcą być traktowani. [...] Jeśli się im okaże, jak bardzo się ich lubi, kompletnie ich to przerasta. Nie można podać im swego serca na srebrnej tacy."

Trzecia księga snów pokazuje, że nie warto plątać się w drobne kłamstwa, które mogą zranić drugą osobę. Mimo, że my myślmy, że w jej w jakiś sposób "zaimponujemy" tym kłamstwem. Kto czytał ten wie o co mi chodzi. Takie niewinne kłamstewko może zranić drugą osobę, ponieważ pokażemy tym, że jej nie ufamy.  

"Niektórzy ludzie uświadamiają sobie, czego chcą, dopiero wtedy, kiedy już nie mogą tego mieć."

Jestem bardzo zadowolona z finału tej trylogii. To było coś niesowitego żyć w tym świecie. Bardzo zżyłam się z bohaterami i szkoda mi, że to już koniec. Książka jest napisana w bardzo kreatywny sposób. Wygląda też obłędnie! Bardzo polecam Wam tą całą trylogię, szczególnie na ten okres wakacji. Nie mam się Wam na co poskarżyć, ponieważ książka jest świetna i nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do przeczytania. Czas z tą książką nie będzie czasem zmarnowanym.

                                    📘📘📘📘📘/📘📘📘📘📘