"Uwięzione" Natasha Preston

Już Wam wiele razy wspomniałam, ale przy tej recenzji muszę wspomnieć jeszcze raz😄 Ostatnio interesuję się kryminalnymi sprawami, a szczególnie porwaniami. Pierwszy raz czytałam tego typu książkę i zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Teraz wiem, ze będę czytać więcej takich powieści. 

 

 (jeśli chcecie obejrzeć serial, nie oglądajcie tego teledysku 😵)

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

"Kiedy przeżyjesz swój osobisty horror na żywo, nic innego nawet się nie zbliży do tego poziomu strachu."

Pewnego  wieczoru Summer  idzie sama na imprezę. Nigdy na nią nie dociera. Jej chłopak, Lewis nie może sobie wybaczyć, że nie było go przy niej. W jednej chwili szczęśliwa nastolatka traci kochającą rodzinę i chłopaka. Trafia w miejsce, z którego nie ma ucieczki. Od tej pory wraz z trzema innymi dziewczynami będzie musiała znosić życie w zamknięciu, codzienny strach, ból i o wiele więcej. 

"Czułam się niezwyciężona przez naiwność, która kazała mi sądzić, że złe rzeczy przytrafiają się tylko innym ludziom."

Książka jest prowadzona przez trzech narratorów: Summer, Lewisa i Clovera- porywacza. Dzięki temu możemy poznać całą historię z każdego punktu widzenia. Podobało mi się, że dzięki narracji ze strony porywacza, ukazał się jego portret psychologiczny. Można było przeanalizować Clovera i jego działania. 

"Dlaczego to zrobił?

- Nie lubi, kiedy kwiaty więdną - wyszeptała Poppy.
Prawie się roześmiałam. Nie miał żadnego problemu, żeby zamordować kobietę, ale nie lubi, kiedy kwiaty więdną."

Tej książce niczego nie brakuję. Nie mogłam jej skończyć i położyć się spać, ciągle sobie powtarzałam: "jeszcze jedna strona". Dawno ne czytałam takiej książki, od której nie mogłabym się oderwać. Autorka mimo, że piszę o takich  ciężkich tematach, ma lekki styl, który jest bardzo przyjemny w odbiorze. Dzięki niemu powieść bardzo szybko się czyta. Przez całą książkę odczuwałam wiele emocji. Kolejny talent autorki...potrafi wzbudzać emocje swoimi słowami, swoją historią. W wielu momentach autentycznie się bałam, szukałam razem z Lewisem Summer, byłam szukać kolejnych biednych dziewczyn z Cloverem. Autorka umie przenieść czytelnika w swój świat. Najgorsze jest to, że takie historie naprawdę się zdarzają. Ta powieść uświadamia, żebyśmy uważali nawet na swoich sąsiadów. Dla mnie to sztuka zrobić książkę pisaną lekkim piórem poruszającą taki temat. To się tak przyjemnie czytało! Ma ona w sobie wszystko co powinna mieć idealna książka: emocje, lekkie pióro, bardzo wyraźnych bohaterów. Bałam się czytać tej powieści, bałam się co możne się stać głównej bohaterce i naprawdę te moje obawy były słuszne. Wszystko w tej powieści było logiczne, nie ma się do czego przyczepić. Najgorsze było to gdy Lewis był bardzo blisko oprawcy. Clover przyszedł na poszukiwania Summer. To był taki moment, że nie mogłam wytrzymać. Chciałam, żeby Lewis się domyślił.

"Nigdy nie wiadomo  co  czyha tuż  za rogiem. Już nigdy więcej nie zrezygnuje ze zrobienia czegoś tylko z powodu obaw, co inni powiedzą lub pomyślą." 

Każdy z bohaterów tej książki  ma inny charakter. Zacznę od psychopaty. Autorka przedstawiła nam jego przeszłość to co doprowadziło go do takiego stanu. Jednak trzeba mieć umysł, żeby te wszystkie zbrodnie uszły mu na sucho. Trzeba mieć totalnie spraną psychikę, żeby zrobić piwnicę z kuchnią, sypialnią i salonem i przetrzymywać tam niewinne dziewczyny. Jak mówił- chronił je przed zepsuciem tego świata. Był bardzo pedantyczny, co można było zauważyć od samego początku. 
Summer była  bardzo uparta. Nie dała sobie wyprać mózgu przez Clovera. Niestety jedna z dziewczyn była tam tak długo, że już się przyzwyczaiła do tej sytuacji. Summer była odważna i zbuntowana. Jednak z tej piwnicy nie było żadnego wyjścia. Dziewczyny były zależne od swojego oprawcy. Utworzyła się między nimi więź. Tak jak w rodzinie. W tej chorej sytuacji miały przynajmniej siebie.  

  "Strasznie mi przykro, że nie jestem martwa w środku jak ty."

Książka przekazuje to, że powinniśmy na siebie uważać, bo nigdy nie wiemy co siedzi w głowach innych ludzi. Myślimy, że nas takie rzeczy nie dotyczą, że one dzieją się tylko w filmach. A tak naprawdę to może zdarzyć się każdemu z nas i to jest najgorsze. Nie można być ciągle czujnym, ale trzeba mieć z tyłu głowy na przykład to, że wychodzenie późno w nocy samemu i tam gdzie jest mało ludzi nie jest koniecznie dobre. Może ktoś nas wziąć za zbyt strachliwego, ale nasze bezpieczeństwo jest najważniejsze i według mnie tego uczy ta książka, żeby mieć oczy dookoła głowy.   

"Wybiera dziewczyny, które wyglądają na doskonałe, jak kwiaty."

 Warto przeczytać tę książkę. Jeśli chcecie zacząć przygodę z dreszczowcami (chociaż nie mam pojęcia do jakiego gatunku zaliczyć tę książkę) to radzę koniecznie zacząć od właśnie tej pozycji. Ta powieść jest bardzo dobra. Zapewni Wam dużo emocji i nieprzespaną noc. Jeśli jesteście głodni takich wrażeń to naprawdę polecam. Książka zasługuje na najwyższą ocenę, nie ma innej opcji 😄 

📘📘📘📘📘/📘📘📘📘📘